Luke 15
រឿងចៀមវង្វេង
1ពេលនោះពួកអ្នកទារពន្ធដារនិងពួកមនុស្សបាបទាំងអស់បានចូលមកជិតដើម្បីស្ដាប់ព្រះអង្គ 2ប៉ុន្ដែទាំងពួកអ្នកខាងគណៈផារិស៊ីនិងពួកគ្រូវិន័យបានរអ៊ូរទាំថា៖ «អ្នកនេះស្វាគមន៍ពួកមនុស្សបាបហើយបរិភោគជាមួយពួកគេទៀតផង» 3ប៉ុន្ដែព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅពួកគេជារឿងប្រៀបប្រដូចនេះថា៖ 4«សន្មតថាមានមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាមានចៀមមួយរយហើយចៀមមួយបានវង្វេងចេញពីហ្វូងតើគាត់មិនទុកចៀមកៅសិបប្រាំបួននៅវាលស្មៅរួចទៅតាមរកចៀមមួយដែលបានវង្វេងនោះទាល់តែឃើញទេឬ? 5ពេលរកឃើញហើយគាត់ក៏លីវាលើស្មាទាំងអរសប្បាយ។ 6កាលបានមកដល់ផ្ទះគាត់ក៏ហៅមិត្តភក្តិនិងអ្នកជិតខាងមកជុំគ្នាដោយប្រាប់ពួកគេថាសូមអរសប្បាយជាមួយខ្ញុំផងដ្បិតខ្ញុំបានរកឃើញចៀមរបស់ខ្ញុំដែលវង្វេងនោះវិញហើយ។ 7ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថានៅស្ថានសួគ៌នឹងមានសេចក្ដីអរសប្បាយយ៉ាងនោះដែរចំពោះមនុស្សបាបម្នាក់បានប្រែចិត្ដជាជាងមនុស្សសុចរិតកៅសិបប្រាំបួននាក់ដែលមិនត្រូវការការប្រែចិត្ដ។រឿងប្រាក់ដែលបាត់
8ឬសន្មតថាស្ដ្រីម្នាក់មានកាក់ប្រាក់ដប់កាក់ប៉ុន្ដែបើនាងធ្វើឲ្យបាត់កាក់មួយតើនាងមិនអុជចង្កៀងបោសផ្ទះហើយរកយ៉ាងល្អិតល្អន់រហូតទាល់តែឃើញវិញទេឬ? 9ពេលរកឃើញហើយនាងក៏ហៅមិត្តភក្តិនិងអ្នកជិតខាងមកជុំគ្នាប្រាប់ពួកគេថាសូមអរសប្បាយជាមួយខ្ញុំផងដ្បិតខ្ញុំរកឃើញកាក់ប្រាក់ដែលខ្ញុំបានបាត់នោះវិញហើយ។ 10ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថានៅចំពោះមុខពួកទេវតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ក៏មានសេចក្ដីអរសប្បាយយ៉ាងដូច្នេះដែរចំពោះមនុស្សបាបម្នាក់ដែលបានប្រែចិត្ដ»។រឿងកូនប្រុសវង្វេង
11ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៀតថា៖ «មានបុរសម្នាក់មានកូនប្រុសពីរនាក់ 12កូនប្អូនបាននិយាយទៅឪពុកថាលោកឪពុកអើយ! សូមប្រគល់ទ្រព្យសម្បត្ដិជាចំណែករបស់ខ្ញុំឲ្យមកខ្ញុំរួចឪពុកក៏ចែកទ្រព្យសម្បត្ដិឲ្យពួកគេ។ 13ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមកកូនប្រុសប្អូនបានប្រមូលទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងអស់របស់ខ្លួនរួចធ្វើដំណើរទៅស្រុកឆ្ងាយ។ នៅទីនោះគាត់បានចាយបង្ហិនទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ខ្លួនដោយរស់នៅយ៉ាងលេលា។ 14ពេលគាត់ចាយទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់គាត់អស់ហើយក៏កើតមានគ្រោះអត់ឃ្លានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនៅទូទាំងស្រុកនោះហើយគាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមខ្វះខាត 15ដូច្នេះគាត់ក៏ទៅស៊ីឈ្នួលអ្នកស្រុកម្នាក់នៅស្រុកនោះហើយអ្នកនោះបានចាត់គាត់ឲ្យទៅឃ្វាលជ្រូកនៅឯកសិដ្ឋានរបស់ខ្លួន។ 16គាត់ចង់ចំអែតពោះដោយចំណីជ្រូកដែលជ្រូកកំពុងស៊ីខ្លាំងណាស់ប៉ុន្ដែគ្មានអ្នកណាឲ្យអ្វីដល់គាត់ឡើយ។ 17ពេលគាត់ភ្ញាក់ខ្លួនក៏និយាយថាអ្នកស៊ីឈ្នួលទាំងឡាយរបស់ឪពុកខ្ញុំមានអាហារបរិបូរប៉ុន្ដែខ្ញុំវិញនៅទីនេះឃ្លានជិតស្លាប់ហើយ 18ខ្ញុំនឹងក្រោកឡើងទៅឯឪពុកខ្ញុំវិញហើយប្រាប់គាត់ថាលោកឪពុកអើយ! កូនបានធ្វើបាបទាស់នឹងស្ថានសួគ៌ហើយនឹងលោកឪពុក 19កូនមិនស័ក្តិសមនឹងហៅថាជាកូនរបស់លោកឪពុកទៀតទេសូមឲ្យកូនធ្វើជាអ្នកស៊ីឈ្នួលម្នាក់របស់លោកឪពុកផង! 20រួចគាត់ក៏ក្រោកឡើងត្រលប់ទៅឯឪពុកវិញកាលគាត់នៅឆ្ងាយនៅឡើយនោះឪពុករបស់គាត់បានឃើញគាត់និងមានចិត្ដអាណិតអាសូរជាពន់ពេកក៏រត់ទៅឱបថើបគាត់។ 21កូនប្រុសនោះប្រាប់ទៅឪពុកថាលោកឪពុកអើយ! កូនបានធ្វើបាបទាស់នឹងស្ថានសួគ៌ហើយនឹងលោកឪពុកកូនមិនស័ក្តិសមនឹងហៅថាកូនរបស់លោកឪពុកទៀតទេ។ 22ប៉ុន្ដែឪពុកបានប្រាប់ទៅពួកបាវបម្រើរបស់គាត់ថាចូរយកអាវដ៏ល្អបំផុតមកបំពាក់ឲ្យកូនរបស់ខ្ញុំជាប្រញាប់ទាំងបំពាក់ចិញ្ជៀនលើដៃនិងពាក់ស្បែកជើងឲ្យផង 23ហើយចូរយកកូនគោដែលបានបំប៉នទុកមកកាប់រួចចូរយើងបរិភោគដោយអរសប្បាយចុះ 24ព្រោះកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំនេះបានស្លាប់ហើយប៉ុន្ដែរស់ឡើងវិញវាបានវង្វេងបាត់ទៅប៉ុន្ដែរកឃើញវិញ។ រួចពួកគេក៏ចាប់ផ្ដើមអរសប្បាយ។ 25រីឯកូនប្រុសច្បងរបស់គាត់វិញនៅឯចម្ការពេលគាត់មកជិតដល់ផ្ទះគាត់បានឮសូរតន្ដ្រីនិងការរាំរែក 26គាត់ក៏ហៅបាវបម្រើម្នាក់មកសួរថាតើមានហេតុការណ៍អ្វី? 27បាវបម្រើនោះប្រាប់គាត់ថាប្អូនប្រុសរបស់លោកមកវិញហើយឪពុករបស់លោកបានកាប់កូនគោដែលបានបំប៉នទុកព្រោះគាត់បានទទួលកូនមកវិញដោយសុខសាន្ដ។ 28កូនប្រុសច្បងក៏ខឹងហើយមិនចង់ចូលក្នុងទេដូច្នេះឪពុករបស់គាត់បានចេញមកអង្វរគាត់ 29ប៉ុន្ដែគាត់បានឆ្លើយទៅឪពុកថាមើល៍កូនបានបម្រើលោកឪពុកជាច្រើនឆ្នាំហើយមិនដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់លោកឪពុកទេប៉ុន្ដែលោកឪពុកមិនដែលឲ្យកូនពពែមួយដល់ខ្ញុំដើម្បីឲ្យខ្ញុំអរសប្បាយជាមួយមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំទេ 30ប៉ុន្ដែនៅពេលកូនរបស់លោកឪពុកម្នាក់នេះដែលជាអ្នកបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់លោកឪពុកជាមួយស្ដ្រីពេស្យាមកដល់លោកឪពុកក៏កាប់កូនគោដែលបំប៉នទុកសម្រាប់វា។ 31ឪពុកក៏ប្រាប់កូននោះវិញថាកូនអើយ! កូនឯងនៅជាមួយឪពុកជានិច្ចហើយអ្វីៗដែលជារបស់ឪពុកគឺជារបស់កូនហើយ 32ដូច្នេះត្រូវតែអរសប្បាយនិងមានអំណរឡើងព្រោះប្អូនប្រុសរបស់កូននេះបានស្លាប់ហើយតែរស់ឡើងវិញនិងបានវង្វេងបាត់ទៅប៉ុន្ដែរកឃើញវិញ»។
Copyright information for
KhmKCB